Τετάρτη, 25 Μαρτίου 2015
Γιατί να μην είμαι χαζός;
Γιατί όταν μου λέει ο Τσίπρας ότι η ζητιανιά είναι αξιοπρέπεια να μη
συμφωνώ;

Γιατί όταν ο Βαρουφάκης μου λέει πως είναι αδύνατο να πιάσει τη φοροδιαφυγή, το μυαλό μου να πηγαίνει στην προεκλογική δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι τα χρήματα για την έξοδο από την Κρίση θα τα βρει από το χτύπημα της φοροδιαφυγής;

Γιατί όταν ο Χαζοχαρούμενος λέει πως πάει να αλλάξει την Ευρώπη, ενώ δεν μπορεί να αλλάξει την Ελλάδα γελάω;

«Το ελληνικό ζήτημα είναι ζήτημα της Ευρώπης, οι μάχες που δίνει σήμερα η ελληνική κυβέρνηση για τη δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ανάσχεση της καταστροφικής λιτότητας είναι και μάχες ευρωπαϊκές» Γιατί όταν λέει αυτά ο καταστροφικά Χαζοχαρούμενος σκέπτομαι ότι ή αστειεύεται ή παραλογίζεται;

Γιατί όταν ο γελοίος  λέει «Όταν οι λαοί παίρνουν στα χέρια τους τη ζωή τους, αν έχουν το δίκιο με το μέρος τους, μπορούν να τα καταφέρουν», εμένα το μυαλό μου πάει στην κλοπή, στη διαφθορά και στην φοροδιαφυγή των ελλήνων, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι «οι λαοί» δεν έχουν το δίκιο με το μέρος  τους;

 Γιατί όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λέει «ο Ελληνισμός δίνει ενωμένος τον δικό του αγώνα και στέλνει το μήνυμα, για τις βασικές αξίες, του ανθρωπισμού, της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης μαζί με όλους τους λαούς της Ευρώπης» νομίζω ότι μιλάει για κάποιον άλλο λαό;

Γιατί όταν συνεχίζοντας λέει «Πάνω σ’ αυτές πρέπει να οικοδομήσουμε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.»  έχω την εντύπωση ότι γιορτιάτικα κάνει χιούμορ;

Γιατί να μην είμαι χαζός;