ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΑΛΓΩΝ
                  ΕΝ ΒΕΡΟΊΑ

Μη απ’ την Αθήνα ξαναβγείς Λοβέρδο.
Φεύγει από τον Λίβανο το κέδρο;
Όχι, γιατί αν φύγει κι αρρωστήσει,
χώμα ποιο άλλο θα το ξαναζήσει;

Μη μακριά από την Αθήνα φύγεις.
Nοσοκομείων εκεί δε θα ’βρεις κτίρια-
παράγκες μόνο που όταν τις ανοίγεις
νεκρά και κρύα θυμίζουν κοιμητήρια.

(γνωστά αυτά, μα θέλαμε, έτσι, εν τάχει,
κι η  Μαριλίζα να ’ριχνε το βέλος,
κι ως συ είπες νέτα: «σάλιο δεν υπάρχει»
να πει κι αυτή: «μάγκες, Υγεία τέλος!»

Κι όλοι οι υπουργοί, καθείς αφού ωραία
και ευθαρσώς ειπεί το ποίημά του,
 ο λαός κι αυτοί να ζούνε πάντα ωραία
ξέροντας πως δεν πάει άλλο κάτου…)

Κι αν συ, Λοβέρδο, έχεις κινδυνέψει,
σκέψου υπουργέ μου, τι κάθε ημέρα
τραβάει, όποιος γυρέψει να κονέψει
απ’ την Αθήνα λίγο παραπέρα…

Όχι Λοβέρδο, μη μας φύγεις πάλι.
Τη σοβαρότητά σου έχουμε ανάγκη
για να ξεχνάμε το άθλιο μας το χάλι-
καθώς οι Ινδοί ξεχνιούνται με τον Γάγγη.