ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΑ
(εις θάνατον)

Δεκατετράχρονη. Κλειστό μπουμπούκι.
"Βαμμένη" ο επίτροπος την είπε.
Τίτλος τιμής! Βαμμένη! Που σημαίνει
σε λευτεριά και δίκιο πρωτοπόρα!

Όταν τη στήσανε κι αυτήν στον τοίχο
ο επικεφαλής πάει και της λέει:
"Επειδή είσαι νέα, το δικαστήριο αποφάσισε να σου χαρίσει τη ζωή, αν υπογράψεις δήλωση έστω και τώρα".
Και η Μαρία περήφανα του λέει:
"Μη χάνεις τα λόγια σου φίλε. Προχώρα! Κάτι θα χρησιμέψει και το δικό μου αίμα στη λευτεριά."

Όταν τη χτύπησαν οι δολοφόνοι
δεν έπεσε στο χώμα το κορμί της,
μόνο τα ρούχα της σαν από αέρα
δεντρού κομμένο κάποιο φυλλαράκι,
σαν ροδοπέταλα πέσανε κάτω
ενώ ζωφόρο άρωμα εκείνη
στη γη μας και στο σύμπαν διαχυνόταν.