Πόσο θα ήμουνα κενός και φαύλος
αν μόνο του κορμιού σας εμετρούσα
τα όμορφα και τ' άγια και τα πλούσ'α,
όπως μαζί σας κάνει κάθε άλλος...

Και καιροσκόπος θα 'μουνα μεγάλος
κι ανυπερθέτως θα σας αδικούσα
αν στη φωνή σας μέσα δεν γροικούσα
της Αρμονίας ν' αντηχεί το Κάλλος.

Κι αν δεν μπορείτε να με ακολουθείστε
σ' αυτόν, κυρία, τον συλλογισμό μου,
ο φταίχτης-όχι-σεις γι αυτό δεν είστε.
Είναι που μέσα στο φτωχό μυαλό μου
μέσα σας ό,τι εχώρεσε να κλείστε,
κυρία, ξεπερνάει τον εαυτό μου.