Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΕ ΝΕΟΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΕΝΤΕΣ ΙΕΡΕΙΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ ΤΩΝ ΑΝΑΛΗΘΕΙΩΝ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΩΝ ΠΑΠΑΔΩΝ
(από τον καιρό των σκανδάλων τωιερέων επί μακαριστού Χριστοδούλου)

Αγαπητοί μου ιερείς, νέα εσείς κλαδιά
στο ιερό κι αιώνιο δέντρο της Εκκλησίας
το δρόμο εγώ ακολουθών παλιάς μιας συνήθειας
σας ομιλώ καθώς μιλεί πατέρας σε παιδιά.
Στις μέρες τούτες της οργής, που ο διάβολος ’κατέβη
και μπήκε μέσα στο μυαλό των δημοσιογραφίσκων
και ό,τι θένε γράφουνε, και δεν τους ημερεύει
ούτε ο φόβος των πολλών που παίρνουνε των ρίσκων,
σ' αυτήνε λέω την εποχή, να σας διδάξω πρέπει
να αγνοείστε τα φθηνά και ποταπά των έπη
και να βαδίστε την οδό κι εμείς που εβαδίσαμε-
οι πιο παλιοί-και τη ζωή να ζήσετε που ζήσαμε.
Γιατί ό,τι θέλουνε ας λεν οι κίτρινες φυλλάδες
που κάθε φύλλο τους μπορεί να θάψει δέκα Ελλάδες,
εσείς να υπακούετε στα χούγια τα δικά μου-
κι όσα ήδη ξέρατε, κι αυτά που θα σας πω εδώ χάμου.
Μη πίστη δώστε σε αψευδείς δήθεν αποκαλύψεις
που ομιλούν για ιερών πατέρων παραλείψεις
ή πράξεις που ανήθικες φαντάζουν σ' άλλων μάτια.
Μη στα γεμάτα ψεύδη αυτά βαδίστε μονοπάτια.
Και να! Ειμ’ εγώ για σας εδώ, ν’ ανοίξω εμπροστά σας
όσην αλήθεια κλείνουνε τα ράσα τα ιερά σας
κι όσα οι αχρείοι λεν φριχτά για μας-για τους παπάδες-
να δείξω σ' όλους σας ψευτιές πως είναι και λωλάδες.
Περιλαβαίνοντας αυτά που λένε κάθε τόσο
κι απ' του Θεού εμπνεόμενος τη χάρη την αγία
θα τους τα βγάλω ψέμματα και μα την Παναγία
μ' αυτά εδώ που θα ειπώ θα τους κατατροπώσω.
 
 Για το Βαβύλη λένε πως πολλά είχε ονόματα
και πως με πρόσωπα πολλά επαρουσιαζόνταν.
Κι αυτό κακό το θεωρούν. Αλλ' αν δεν εβιαζόνταν
θα σκέφτονταν ότι πολλά μπορεί να 'χει πατώματα
μα μία είναι πάντοτε η πολυκατοικία.
Και ο Θεός μας πρόσωπα μήπως ϋεν έχει τρία;
Μα ένας και ήταν συνεχώς
κι ένας θα είναι διηνεκώς.
Τον ξέρουμε και σα Χριστό, και σα θεό-βοήθειά μας-
μα και σαν Πνεύμα Άγιο να μπαίνει στα μυαλά μας
και στο σωστόν να οδηγεί κάθε παπά το δρόμο
κρατώντας τον υπάκουα στης Εκκλησίας το Νόμο.
Κι αν όχι τρία πρόσωπα μα δέκα είχε ο Βαβυλης
δεν είναι πρόοδος αυτή; Η θρησκεία προχωράει,
κι ό,τι ο κάθε αμαθής θέλει ας τσαμπουνάει.
Και μου 'πανε: "δεν έπρεπε πέρσυ να τόνε στείλεις
εκεί, στα Ιεροσόλυμα, να βγάλει Ειρηναίο".
Άλλο ένα από τα λάθη τους μέγα και κραυγαλέο.
Δεν είναι μέρος ιερό τέκνα μου η πόλη αυτή;
Εκεί δεν πήγε ο Χριστός καθώς είχε γραφτεί
απ' τα ιερά των Προφητών θεολαλούντα χείλη;
Πια πού αλλού παρά εκεί θα 'στελνα τον Βαβύλη;
Έχουν μυαλό οι άνθρωποι αυτοί αγαπητά μου τέκνα;
Πού να τον στείλω θέλανε; Να πάει μήπως στη Μέκκα;
Και λένε: "μεσολάβησε να βγει ο Ειρηναίος".
Αλλά δεν είπε "Ειρήνη υμίν" ο σαρκωθείς θεός;
Κι εγώ Ειρηναίο έβγαλα. Άλλο θα κάνω εκτός
από αυτό που θα 'κανε ο ίδιος ο Ναζωραίος;
Αλλά κανείς τι καρτερεί από άθρησκους ανθρώπους
που για τους Άγιους ν' ακούν δε θέλουνε τους Τόπους...
Και τι δε μου εσούρανε για κείνον το Γιοσάκη-
Τον άγιο εκείνον άνθρωπο που ειδικότητα του
το λάδωμα είναι δικαστών! Που μ' ένα του δωράκι
κάθε μια δίκη ή έφταιγε ή όχι,ηταν δικιά του.
Τέτοιον αν κάποιον είχανε κοντά τους οι Απόστολοι
αντί το Θείο να θωρούν το Δράμα σαν αργόσχολοι,
το δικαστή του Ιησού θα είχε αυτός λαδώσει
και θα το είχε ο Χριστός το σταύρωμα γλιτώσει.
Μα τόσο κόβει το νιονιό των δημοσιογράφων.
Δε σκέφτονται πως ο Χριστός δε θα 'χε μπει στον τάφον
την εποχή εκείνη αν εζούσε ο Γιοσάκης
κι εσχάτως ας τους το 'χω εγώ κάνει λιανά πολλάκις,
Εκείνοι εκεί! Φωνάζουνε κι ο κόσμος αγριεύει
και δεν κυττά που άνεργος από την πείνα ρεύει.

Μα κι άλλο οι μικροπρεπείς εβρήκανε να πούνε.
Πως οι γυναίκες σκύβουνε μπροστά οι ευλογημένες
απ' των παπάδων τα μεριά. Όμως αυτοί αγνοούνε
ή κάνουνε πως αγνοούν σελίδες αγιασμένες
του Ευαγγελίου, όπου λεν η πόρνη ότι έσκυψε
και τα ποδάρια του Χριστού με τα μαλλιά της έγλυψε.
Αν έσκυψε η αμαρτωλή ως το πάτωμα λοιπόν
ζήτημα θα το κάνουμε αν μέτρο ένα πιο πάνω
οι κεφαλές των σημερνών στέκουνε γυναικών
απ' τις πατούσες των σεπτών, αγίων μας δεσποτάδων;
Έλα Χριστέ και Παναγιά-μυαλό δεν έχουν διόλου
αυτοί οι ανοικονόμητοι ρεπόρτερς του διαόλου
και πάν και παραπτώματα και αμαρτίες βρίσκουνε
και τόσο για ένα τίποτα χαρτί κατάναλίσκουνε...
Α! Να 'χα λίγους θεϊκούς τέκνα μου κεραυνούς
στάχτη όλους θα τους έκανα  άθλιους αυτούς.
Και τον πρωθυπουργό ευθύς θα 'καιγα-και ο τύπος
σαν Πάσχα αρνί θα μύριζε αφού είναι όλο λίπος.
Ναι! Πρώτα αυτόνε θα 'καιγα. Γιατί δεν επεμβαίνει
στη θέση τους τους άπιστους αυτούς ευθύς να βάλει,
ώστε καθένας σε αλλουνού χωράφια να μην μπαίνει
κι ήσυχο να 'χουμε απ' αυτούς το άγιο μας κεφάλι.
Εγώ τονεβοήθησα πρωθυπουργός να γίνει
και τώρα, ο αχάριστος, κει που φιλούσε φτύνει.
Έννοια του, όταν απ' αυτή θα έβγουμε την κρίση
θα κάνω ανεπιθύμητος να γίνει από τη Δύση.
Και στο Δημήτριο θα πω να πάει στην Κοντολίσα
και κει χωρίς χρονοτριβή να της ειπεί στα ίσα
ν’ αλλάξει τον Καραμανλή, να φέρει το Γιωργάκη,
που αν όχι άλλο τίποτα είναι αμερικανάκι.
Γιατί αδιάφορη γι αυτόν ως είναι η Θρησκεία
θα κάνουμε ό,τι θέλουμε εμείς στην Εκκλησία.

Αλλά ακόμη άκουσα να λεν-Θε μου πού φθάνουν...-
πως με παιδάκια αρέκονται οι άγιοι να τον κάνουν
πράξη το λόγο του θεού που 'πε: "αγαπάτε αλλήλους"
και πως μαζί έχουν και παιδιά μες στο λαό για φίλους.
Ω! Αδαείς! Που αγνοούν "άφετε τα παιδία
σε με κοντά να έρθουνε" πως είπε ο Χριστός μας!
Άγνοια τέτΟια βλέποντας, ε πια σε πιάνει αηδία
για ό,τι λέει η τιβι και το ραδιόφωνο μας.
Για λίγους πόντους τα παιδιά που ειν’ πιο κοντά στους
άγιους
απ' ό,τι 'ηταν στον Χριστό να γίνει πρέπει λόγος;
Αλλά για να γεμίσουνε οι ρεπόρτερς χώρους άδειους
γράφουν και λεν για πράγματα που δεν τους πρέπει
ψόγος.
Και λένε ότι ξέπλενε η Εκκλησία χρήμα.
Αλλά δεν πρέπει οι δουλειές
να γίνονται όλες καθαρές;
Και αν αυτές στραβώσουνε αυτό δεν είναι κρίμα;
Λοιπόν ποιος άλλος πιο ειδικός για τέτια εργασία
Θα ’ταν παρά η προσεχτική, αγία μας Εκκλησία;
Γιατί μπορεί στο πλύσιμο το χρήμα να ζαρώσει
και άντε να ’βρεις κάποιονε να το ξαναϊσιώσει...
Αυτά είναι λίγα απ' τα πολλά να πω που θα μπορούσα
γιατί, εγώ, αν δεν πάρλαρα, τέκνα μου δε θα ζούσα.

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά λοιπόν θα τελειώσω
αφού όμως πριν δυό συμβουλές σημαντικές σας δώσω.
Πρώτη: το νου σας τέκνα μου στα που φοράτε ράσα-
η Άγια η Τράπεζα μεγάλη έχει μάσα.
Και δεύτερη: άστε στο καλό
χωρίς ουρρά και ζήτω
κι όπως τα κάναμε σκατά
και είναι όλοι μας κατά,
ο σώζων φίλοι μου εαυτόν,
Θεού θέλοντος, σωθήτω.