Αν ήμουν σύμβουλος της κυρίας Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτά θα της έλεγα σχετικά με όσα είπε περί της γυναικοκτονίας, αν και νομίζω ότι τα γνωρίζει.

Κατά τη γνώμη μου τρία είναι τα στοιχεία που οδηγούν σε αυτή την απάνθρωπη πράξη.
Το πρώτο είναι το κακό παράδειγμα, το δεύτερο είναι η ελλιπής ικανοποίηση του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης, με άλλα λόγια η φτώχεια, και το τρίτο είναι η αδυναμία της ικανοποίησης του ενστίκτου της αναπαραγωγής.

α.
ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Όταν ο άνθρωπος βλέπει ότι το κράτος δεν σέβεται τους ανθρώπους, και όντας μέλος αυτού του κράτους, καταλήγει να σκεφτεί ότι και αυτός δεν είναι υποχρεωμένος να σεβαστεί τους άλλους ανθρώπους.
Ειδικότερα.
Βλέπει ότι το κράτος δεν έχει φτιάξει σωστούς δρόμους, με αποτέλεσμα να σκοτώνονται καθημερινά άνθρωποι πάνω σ’ αυτούς.
Βλέπει ότι οι κανόνες ασφάλειας στα εργοστάσια ή δεν υπάρχουν, ή είναι ελλιπείς, με αποτέλεσμα τα λεγόμενα εργατικά ατυχήματα.
Βλέπει ότι οι σιδηρόδρομοι, οι φωτιές, οι πλημμύρες, σκοτώνουν δεκάδες ανθρώπων, ενώ το κράτος θα έπρεπε να έχει φροντίσει να μην συμβεί ο θάνατος των προσώπων αυτών.
Και για όλα τα πιο πάνω, δεν τιμωρείται κανένας.
Από τη μια λοιπόν το όποιο κέρδος κατ’ αυτούς από την φυσική εξόντωση ενός συνανθρώπου τους, όπως και η ικανοποίηση μιας δικής τους έννοιας δικαιοσύνης, από την άλλη η ατιμωρησία ή η μικρή ποινή, είναι ένα δέλεαρ για τους ανθρώπους που δεν έχουν ισχυρές ηθικές ή κοινωνικές αρχές, ώστε να υποκύψουν εύκολα στην παρόρμηση μιας δύσκολης στιγμής της ζωής τους και να επιτελέσουν αυτή την απάνθρωπη πράξη.
β.
Η ΔΥΣΧΕΡΕΙΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΝΣΤΙΚΤΟΥ ΤΗΣ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
ή
Η ΦΤΩΧΕΙΑ.

Σε αυτή την πράξη τούς ωθεί συμπληρωματικά η δύσκολη ζωή που αναγκάζονται να ζουν.  Κυρίως η φτώχεια, που μπορεί να οφείλεται στην ανεργία, και γενικότερα στην μη εξεύρεση πόρων που θα καθιστούσαν την ζωή ευχάριστη ή υποφερτή, ενώ ούτε το εγγύς οικιστικό περιβάλλον τούς ικανοποιεί ώστε να αντισταθμίσει ως ένα σημείο τα παραπάνω μειονεκτήματα της διαβίωσής τους-βρώμικοι δρόμοι (από κόπρανα ζώων και κάθε είδους σκουπίδια), δύσκολα  λόγω καταλήψεως από τροχοφόρα κάθε είδους πεζοδρόμια, αφώτιστες αστικές περιοχές, ηχορύπανση, και γενικά όλα τα καθημερινά κακώς κείμενα των πόλεων της χώρας μας.
Η φτώχεια από μόνη της δυσχεραίνει την ικανοποίηση του πρώτου ενστίκτου κάθε ζωντανού οργανισμού, του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης, ενώ τα λοιπά ανωτέρω αναφερθέντα συμβάλλουν αρνητικά στην συμπλήρωση του κάδρου τής κακοδαιμονίας που ακολουθεί την μη ικανοποίηση του παραπάνω ενστίκτου.
γ.
Η ΔΥΣΧΕΡΕΙΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΝΣΤΙΚΤΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Την ανθρώπινη ιδιότητά του τότε ο άνθρωπος αυτός θα την αναζητήσει στην ικανοποίηση του αμέσως επόμενου σε σειρά σπουδαιότητας ενστίκτου του, που είναι το ένστικτο της αναπαραγωγής (αν και όπως το έχουν καταντήσει οι άνθρωποι, είναι περισσότερο τρόπος απόλαυσης), που βέβαια προϋποθέτει την εξεύρεση ανθρώπου του άλλου φύλου, και, μιας και εδώ συζητούμε το φαινόμενο της γυναικοκτονίας, την εξεύρεση από τον άρρενα ενός θήλεος.
Έτσι, στον άνθρωπο αυτόν ( τον άντρα στην περίπτωσή μας), αφού έχει σπάσει τα μούτρα του στην προσπάθεια μιας ευπρεπούς και επαρκούς  ικανοποίησης του πρωταρχικού του ενστίκτου,  της αυτοσυντήρησης, δεν απομένει παρά η ικανοποίηση του ενστίκτου της αναπαραγωγής, που, όπως ειπώθηκε και πιο πάνω, είναι και ένα μέσο «απόλαυσης».
Όταν λοιπόν κάποιος εμποδίσει, ή περιορίσει, ή με κάποιον τρόπο αμφισβητήσει σε αυτόν τον άνθρωπο την ικανοποίηση και αυτού του τού ενστίκτου,  τότε ο άνθρωπος αυτός δεν είναι δυνατόν να αισθάνεται καθόλου άνθρωπος, αφού έχει αποστερηθεί από τα δύο κύρια συστατικά που του προσδίδουν την ιδιότητα του ανθρώπου.
Και τότε αυτός ο άνθρωπος θα είναι έρμαιο της ιδιοσυγκρασίας του και των εκ φύσεως προδιαγραφών της για την περίπτωση αυτή.  
Και άλλοι θα κλειστούν στο καβούκι  τους περιμένοντας τον θάνατο, άλλοι θα δοθούν σε άλλες δράσεις, θεμιτές ή αθέμιτες, προσπαθώντας να πείσουν τον εαυτό τους ότι «αυτή είναι η ζωή», και άλλοι άλλα.
Μερικοί όμως από αυτούς, που δεν μπορούν να ανεχτούν ότι θα υποβιβαστούν σε αντι-ανθρώπινες υπάρξεις, θα γίνουν οι γυναικοκτόνοι, που η ύπαρξή τους και  η απόπειρα ερμηνείας της εν λόγω συμπεριφοράς τους έγινε αιτία να γραφτούν τα παραπάνω.