ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ
ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΒΟΥΔΑ

Ο Βούδας στέκει συλλογισμένος.
Η διάλεξη έπρεπε να ’χει αρχίσει.
Μα έλειπε ο Άναντα-δίχως ’κείνον
δεν εγινότανε να προχωρήσει.

Στέλνει τον Μάντζουρσι να τον έβρει
κι όσο πιο γρήγορα να τόνε φέρει-
γιατ’ ήταν φίλος πρώτος του Βούδα
κι ο πιο υπάκουος ακόλουθός του.

Τώρα η Μάντενκα, πόρνη απ’ τις πρώτες,
μαζί κι η όμορφη κόρη της Ψίτα,
τον Άναντα είχανε βάλει στη μέση
και το γλεντούσανε οι τρεις παρέα.

Βέβαια ο Άναντα "άθελά του"
τάχα εβρέθηκε με τις πόρνες
κι είπε στον Μάντζουρσι πως με μάγια
εχθροί τον είχανε κάπως μαγέψει.

"Τα μάγια" ο Μάντζουρσι αμέσως λύνει,
και πάει τον Άναντα πάλι στο Βούδα.
"Α! Επιτελους!", κάνει ο Βούδας,
«μπορώ τη διάλεξη τώρα ν' αρχίσω!»