Ο ίδιος ο εκάστοτε έλληνας πρωθυπουργός αλλά και οι υπουργοί του, υφυπουργοί, διευθυντές Υπηρεσιών, πρόεδροι Οργανισμών και γενικά υπεύθυνοι για μεγάλες ή μικρότερες παραλείψεις, βρωμιές ή ατασθαλίες, οπωσδήποτε όμως υπεύθυνοι για την έλλειψη προόδου στους τομείς της "αρμοδιότητάς" τους, πολλές φορές καλούνται να απολογηθούν όταν κάποια από αυτές τις βρωμιές τους πάρει μεγάλη
δημοσιότητα.
Τότε αυτοί επιστρατεύουν όλη τους την ικανότητα να παρουσιάζουν το μαύρο άσπρο, καταφέρνοντας έτσι από τη μια να ξεφεύγουν αλώβητοι από τις κατηγορίες και από την άλλη να αποδείχνουν στον πρωθυπουργό ότι σωστά τους διάλεξε, μιας και απόδειξαν ότι μπορούν να χρησιμοποιούν σωστά τα προσόντα για τα οποία διαλέχτηκαν, τουμπάροντας τους επικριτές τους και γενικότερα τον ελληνικό συρφετό.
Ενδιαφέρον έχει να σταχυολογήσουμε την αρχική ή τη βασική πρόταση κάθε "απολογίας", η οποία και αρκεί στον μυημένο να καταλάβει χωρίς να ακούσει τίποτε άλλο, όλο το απεχθές νόημα της απολογίας, η οποία όμως αφήνει κατάπληκτους τους γελοίους έλληνες, που δεν έχουν καταλάβει ούτε τι ακριβώς
ειπώθηκε, ούτε τι με αυτό που ειπώθηκε εννοείται.
Ιδού λοιπόν η ποικιλία της αρχής της απολογητικής ομιλίας των πολιτικών, ή το βασικό μοτίβο όσων θα πουν, για να μην ομολογήσουν ξεκάθαρα ότι δεν έχουν κάνει τίποτε στον τομέα τους:

α.
Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα υποστηρίξουμε ότι έγιναν όλα όσα έπρεπε να γίνουν...

β.
Έχουμε κάνει πολλά, όμως απομένει να κάνουμε περισσότερα...
γ.
Οι Υπηρεσίες του Υπουργείου μοχθούν για να καλύψουν τα κενά...

δ.
Μπορούμε να βελτιώσουμε ακόμα την απόδοσή μας και προς αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε...

ε.
Ελλείψεις πάντοτε θα υπάρχουν...

στ.
Ποιος λέει πως όλα έγιναν; Θα επρόκειτο για ψεύδος. Και εμείς δεν είμαστε ψεύτες...

ζ.
-Μας κατηγορούν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι ότι δεν παράγουμε έργο. Όμως αυτοί τι έκαναν όταν κυβερνούσααν; (Και από κει και ύστερα αρχίζει ο ψόγος της αντιπολίτευσης για πράγματα που έπρεπε να κάνουν οι κυβερνώντες-κάτι που πάντοτε πιάνει)

η.
-Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις, το έργο που έχουμε αναλάβει είναι δύσκολο και για να το φέρουμε εις πέρας πρέπει όλοι να εργαστούμε σκληρά... (Κανείς δε ρωτάει γιατί για τόσα χρόνια δεν εργάζονταν σκληρά)

θ.
-Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού...

ι.
-Με τα μέσα που έχουμε κάνουμε ό,τι μπορούμε...

ια.
-Ας μη ξεχνάει κανείς σε τι κατάσταση βρίσκονταν τα πράγματα όταν εμείς παραλάβαμε...

.
-Δεν ισχυριζόμαστε πως δεν υπάρχουν ελλείψεις...

ιγ.
-Κατορθώσαμε πολλά, μένουν λίγα ακόμα...

ιδ.
-Μόλις (αριθμός) χρόνια είμαστε σ' αυτή τη θέση-δεν είμαστε θαυματοποιοί... (αυτοί που ήτανε πριν σε αυτή τη θέση ούτε μιλάνε καθόλου, αλλά και ούτε το έργο που κάνανε παίρνεται καθόλου υπόψιν από τον καινούργιο, επειδή καθένας κάνει από την αρχή ό,τι αυτός θέλει).

                                     -----