ΓΙΑ ΔΕΣ…

Χτες μεσημέρι
Αφού έγεψα το νόστιμο καρπούζι
Πήρα τη φλούδα του και αργά αργά
Την έκοψα μικρά λεπτά τετραγωνάκια.

Όλη.  

Έτσι ύστερα κομμένη
Την έβαλα στο πιάτο από τα χόρτα
Σηκώθηκα
Και τράβηξα κατά την πόρτα
Να πετάξω αυτά που έκοψα
Για να τα φαν οι κότες.  

Όμως σταμάτησα στην πόρτα εμπρός.
Πού πάω;
Ούτε κότες έχω ούτε κοτέτσι  
Ούτε αυλή πρασινωπή
μέσα της κότες που σγαρλίζουνε.
Και ούτε έντεκα είμαι χρονών
Να πάω ύστερα να παίξω μπίλιες.

Έριξα τα κομμένα φλούδια στα σκουπίδια.