Ωραία άνθη που ’χει η λεμονιά!

Ωραία άνθη που ’χει η λεμονιά!
ωραία άνθη κι άσπρα μυρωδάτα!
Του κήπου ευωδά κάθε γωνιά
κι ειν’ άνοιξη τα στήθη μας γεμάτα.

Ωραία άνθη. Όμως τι ξινούς
και άσχημους καρπούς που δίνει…
Γι αυτό κι εγώ την παρομοιάζω εκείνη
με λεμονιά και τους καρπούς της με κεινούς.

Αλήθεια όμοια κι ίδια η καλή μου
ενώ ανθός φαντάζει ονειρεμένος
με τυραννά-δε θέλει το φιλί μου
κι αν με φιλήσει φεύγω ξινισμένος.