ΠΟΛΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Οι θόρυβοι ενορχηστρωμένοι πετούν
από τη βουερή θάλασσα στο ανοιχτό αυτί
που, σαν με μαγικόν τρόπο,
αν και χωρίς αιτία και σκοπό
ακούει.

Δεξιά
το μικρό μιας φώκιας
από ένα τσεντού σπαράζεται. Αριστερά
ύαινες πτώματα ξεθάβουν χελωνίσια.
Το πολυταξιδεμένο κέλυφός τους,
καταφύγιο για κάθε καταιγίδα,
αναδύεται πάλι στον καθάριο,
κρύο
πολικόν αέρα.

Ο ουρανός, στενεμένος,
καλύπτει όλα σαν καπνοσακκούλα
που το περιεχόμενό της
ο καραβοκύρης Χρόνος
στο ταξίδι του θα καπνίσει.