Ο ΓΕΡΟΣ

Μαζεμένη η οικογένεια στο μικρό δωμάτιο.
Τα βλέμματα όλα στον γέρο στραμμένα
όπως η σκιά τον ήλιο βλέπει.

Ο γέρος
σκυφτός πάνω στο γυαλιστερό ραβδί του,
το χώμα κοιτάζει.
Των γύρω του και σκέψη κι έκφραση γνωρίζει
και τι θα πει καθένας τους
κάθε φορά που το στόμα του
προβλήματα γεμάτο
ανοίγει.
 
Σαν καρπός πάνω στο δέντρο του στέκει.
Το τιμόνι της γνώσης εμπιστεμένο στους καιρούς το ’χει.
Εκείνοι θα του πουν
πότε τα χείλη του
σοφία γεμάτα
θ' ανοίξει.