ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΓΚΙΤΗ
(δεκαεξάχρονη)

Περίμενα σαν Άνοιξη το γάμο μου
που όλα μου τα κλαριά μ' άνθη θα γέμιζε,
να χύσω μες στα πέταλά τους της ψυχής μου το άρωμα
να ευωδιάσει η Πλάση.

Αντίς γι αυτό με βιάσανε.
Κι ως και οι ρίζες μου ξεράθηκαν.