Α! Ευτυχία!
Παιχνίδια που σκαρώνεις!
Μια ζωή σε γύρευα στ' αστέρια
και Συ ένα κορίτσι στους Πετσάκους ήσουν.

A! Ευτυχία!Ο ποιητής
φορές λαθεύει-άνθρωπος κι αυτός.
Όμως η Αλάθητη Εσύ,
Εσύ η Αμίλητη και η Καρτερική
τον ανταμείβεις τέλος.

Κι αν
Ευτυχία
το φθαρτό της το κορμί
εσύ το κάνεις χάδια κι αγκαλιές
κι σ' άλλους το σκορπίσεις
και τι μ' αυτό-για μένα
θα μείνει εκείνο που κανείς
δε γίνεται να της το πάρει
κι αυτή σε μένανε αυτό θα βρει
που άλλος κανείς δεν έχει να της δώσει.