ΜΑΖΙ ΤΟΥ

Μέσα στο δάσος δίχως οδηγό
Χωρίς παρέα
Προχωρεί.

Τα πουλιά φέρουν επάνω στα φτερά τους
Την καλοσύνη του πρωιού
Και από δέντρο σε δέντρο
χαρούμενα την ταξιδεύουν.

Σκέφτηκε ότι
Βγαίνοντας από το δάσος στην πλατιάν οδό   
Την  γι ανθρώπους φτιαγμένη,
Ό,τι ανάρμοστο θα ήτανε μια τέτοιαν ώρα.

Περίλυπος προχώρησε κατά το δρόμο.

Μα και το δάσος
Έτσι γι αυτόν εσκέφτονταν
Βλέποντας μες στα δυο του μάτια
Την αγνότητα να λάμπει.

Και βγαίνοντας εκείνος
Πήγε μαζί του.