ΤΡΙΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ
ΕΞΩ ΑΠΌ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ
Της παρέας του Βιβαριού)

Τρία μικρούτσικα πουλάκια
τρία μικρά χελιδονάκια
που ακώ απ’τη φυλακή μου,
ομορφαίνουν τη ζωή μου.    

Όλο γλύκα τιτιβίζουν
κι όλο πάνε και γυρίζουν
και στιγμούλα δε στεκόνται
και πετούν, και κυνηγιώνται.

Κι όλο βγάζουνε φωνίτσες
κι όλο κάνουνε τρελίτσες
κι όλο τρέχουν και γελούνε
και πηδούν και τραγουδούνε.

Και γελάκια! και λεξούλες!
σαν ολόδροσες πηγούλες
αναβρύζουν στα χειλάκια
τα ολορόζ καθώς ανθάκια.

Και ναζάκια ώρες ώρες
σα νυφούλες ασπροφόρες-
σαν ουράνια μουσική
μου χαϊδεύουν την ψυχή.

Κι όλος τότε είναι ο κόσμος
όλο γιούλια κι όλο δυόσμος
κι είναι τότε η φυλακή μου
μια χαρά-κι όλη δική μου.

Κι αν το βλέμμα μου γυρίσω
τα πουλάκια ν’ αντικρύσω
...μα δε βλέπω εγώ πουλάκια
παρά τρία κοριτσάκια!..

Μα ή πουλάκια είτε όχι,
ας μην έρθει πρωτοβρόχι!
Αχ! Το καλοκαίρι αυτό
ας μην έχει τελειωμό!