ΓΙΑ ΑΘΗΝΑ ΤΣΙΑΝΤΙΚΟΥ
(διήγηση μετανιωμένου βασανιστή)

Εβδομήντα χρόνων ήτανε η Αθηνά Τσαντίκου.
Τήνε ξεγυμνώσαμε, της περάσαμε φάλαγγα
κι αρχίσαμε να τη χτυπάμε με κοτρώνες πέτρες:
"ποιος θα σηκώσει τη μεγαλύτερη"
στοιχηματίζαμε.

Την κλείσαμε στην απομόνωση έτσι ματωμένη και γυμνή,
πήγαμε απόξω το δεκαπεντάχρονο αγγόνι της
και κει το βασανίζαμε να μας ειπεί
με ποιον μαζί έγραφε συνθήματα στους τοίχους.
Ελέγαμε πως η γιαγιά του
θα το δασκάλευε να μαρτυρήσει. Μα εκείνη
μ' αδύναμη απ' την εξάντληση φωνή, "μη αγόρι μου"
του φώναξε, "μη μαρτυρήσεις τίποτα
και πάρεις πατριώτες στο λαιμό σου".

Την εκτελέσαμε το ίδιο βράδυ.