Ο δε άνθρωπος κατεμάνθανεν αυτήν και παρεσιώπα του γνώναι ει ευώδοκε Κύριος την οδόν αυτού ή ου.
(Γεν. 24-21)

Το μάτι του Ελιέζερ το ασκημένο
Για τη στιγμήν επλάστη λες εκείνη.
Έτσι στην κόρη πάντα ήταν στραμμένο
Που στις καμήλες του τη δίψα σβήνει.

«Πρόθυμη, εργατική, καλοντυμένη,
Όμορφη και σεμνή, γεμάτη ευγένεια,
Ας ήτανε αυτή η προορισμένη
Για του κυρίου μου την οικογένεια!

Γιατί ο κύριός μου πριν πεθάνει
Να δει το γιό του θέλει παντρεμένο.
Και τι ο δούλος του μπορεί να κάνει
Χωρίς να το ’χει ο Κύριος ορισμένο;»