ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ

Για να ’χει το μυαλό της καθαρό
και να μπορεί ν’ απολογείται
ανάθεσε την αγωνία στα χέρια της.
Εκείνα δίπλωναν, συσφίγγονταν, συστρέφονταν
τρίβονταν το ’να στ’ άλλο
τα δάχτυλά τους ανακάτωναν
πονούσαν.

Και η ομιλία στον φακό μπροστά
τελείωσεν επιτυχώς
αφου αυτός
διόλου δεν έδειξε τα χέρια της.