ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΜΑ
Θα 'ρθει ο καιρός τα χέρια μου
να 'ναι άσαρκα και κρύα.
Αυτή θα είναι τότε μια
πολύ γριά κυρία
και με τη μνήμη οδηγό
γυρνώντας πάλι πίσω
θα λέει: "πώς έτσι έγινε
να μη τον αγαπήσω;"
Θα 'ρθει ο καιρός το στόμα μου
να 'ναι γεμάτο χώμα
αλλά για με δε θα πονά
ούτε και τότε ακόμα.
Θα 'ρθει ο καιρός τα χέρια μου
να 'ναι άσαρκα και κρύα.
Αυτή θα είναι τότε μια
πολύ γριά κυρία
και με τη μνήμη οδηγό
γυρνώντας πάλι πίσω
θα λέει: "πώς έτσι έγινε
να μη τον αγαπήσω;"
Θα 'ρθει ο καιρός το στόμα μου
να 'ναι γεμάτο χώμα
αλλά για με δε θα πονά
ούτε και τότε ακόμα.